Ηροδότου το ανάγνωσμα…

Ο Ηρόδοτος ήταν ο πρώτος που μίλησε για τις ακριβείς μεθόδους των θεραπευτικών τεχνικών που σήμερα γνωρίζουμε ως «spa».
Αλλά και ο Ιπποκράτης, ο πιο γνωστός γιατρός της αρχαιότητας, μίλησε αναλυτικά για τις θεραπευτικές ιδιότητες των ιαματικών υδάτων στο έργο του «Περί ανέμων, υδάτων και τόπων».

Από την Κνωσό στην Σαντορίνη…

Στην αρχαία Ελλάδα, τα πρώτα ευρήματα που παραπέμπουν σε λειτουργία spa προέρχονται από τα ανακτορικά λουτρά της Κνωσού της Κρήτης.
Αλλά και από τις πολυτελείς μπανιέρες αλάβαστρου που η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως στο Ακρωτήρι της Σαντορίνης.
Χρονολογούνται από τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ.

Υδροθεραπεία και στα Ασκληπιεία…

Τα Ασκληπιεία στην αρχαία Ελλάδα ήταν αφιερωμένα στον θεό θεραπευτή Ασκληπιό.
Στο τελετουργικό τους περιελάμβαναν και υδροθεραπεία.
Αυτός ήταν και ο λόγος που τα ιερά-ιατρεία του Ασκληπιού δημιουργούνταν κοντά σε πηγές και ποταμούς.

Στο Ασκληπιείο για προσευχή υγείας…

Tο Ασκληπιείο της Τρίκκης υπήρξε το αρχαιότερο και το σπουδαιότερο, χρονολογούμενο μεταξύ 1150-1120 π.Χ.
Η σπουδαιότητα του συγκεκριμένου Ασκληπιείου έγκειται στο γεγονός ότι καθημερινά ήταν γεμάτο από ασθενείς.
Αυτοί προσέφεραν ότι μπορούσαν στον Ασκληπιό για να εξασφαλίσουν την υγεία τους.

Τα λουτρά ως μέσο εξαγνισμού

Για τους αρχαίους Έλληνες, τα λουτρά δεν ήταν μόνο ένα μέσο καθαριότητας.
Σχετίζονταν τόσο με την ίαση διαφόρων ασθενειών, όσο και με θρησκευτικές δοξασίες.
Όπως διαβάζουμε από τον Όμηρο, το ψυχρό λουτρό το επέλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες για να ξεπλύνουν το σώμα από κάθε είδους ρύπο.
Ακόμα και από  ψυχικούς ρύπους, μέχρι να έρθει  ώρα να κάνουν το λουτρό τους στους λουτήρες.

Από τα ελληνικά λουτρά στις ρωμαϊκές Θέρμες

Τα λουτρά δεν παρέμειναν για πολύ υπόθεση μόνο των αρχαίων Ελλήνων.
Οι αναφορές για τα ρωμαϊκά λουτρά, γνωστά με την ονομασία Θέρμες, εμφανίζονται από τον 5ο – 4ο  π.Χ. αιώνα.
Λόγω της άνθησης του εμπορίου, αλλά και των πολλών ελληνικών αποικιών που υπήρχαν στην Σικελία, οι Έλληνες μετέδωσαν γρήγορα την τεχνογνωσία τους στους Ρωμαίους.
Οι τελευταίοι δεν παρέμειναν απλά αντιγραφείς των ελληνικών λουτρών, αλλά τα μετεξέλιξαν κυρίως σε επίπεδο πολυτέλειας και μαζικότητας.