Στην κόψη του ξυραφιού…

Η αποτρίχωση ως βασική ανάγκη και ως διαδικασία περιποίησης του ανθρώπινου σώματος εντάθηκε τα τελευταία 20-30 χρόνια.
Ωστόσο οι αρχαιολόγοι έχουν στοιχεία που δείχνουν ότι η αποτρίχωση ξεκίνησε να απασχολεί τον άνθρωπο από το 4000 π.Χ!
Σε ανασκαφές ανακαλύφθηκαν ακονισμένες πέτρες και κοχύλια που εκτιμάται ότι αποτελούσαν εργαλεία με τα οποία οι άνδρες ξύριζαν το πρόσωπό τους.
Τουλάχιστον τις ανεπιθύμητες τρίχες.
Με το πέρασμα των χρόνων, η αποτρίχωση άρχισε να απασχολεί και τις γυναίκες.
Οι τελευταίες, στην Αραβία και στην Αίγυπτο τύλιγαν βαμβακερά νήματα στα δάκτυλά τους και τα έτριβαν στα πόδια τους, ώστε να απομακρύνουν τις τρίχες.

Ξυράφια από μπρούντζο

Στην εποχή της Κλεοπάτρας, η διαδικασία αυτή… εκπολιτίστηκε, αφού πλέον κατασκευάζονταν ξυράφια από μπρούτζο.
Τα οποία μάλιστα οι αρχαίοι Αιγύπτιοι έπαιρναν στον τάφο τους.
Όπως αναφέρουν σχετικά συγγράμματα, για τους αρχαίους Αιγυπτίους, το να έχει κανείς ένα φρεσκοξυρισμένο πρόσωπο έδειχνε κοινωνική δύναμη και κύρος.
Και όχι το αντίθετο, όπως μέχρι εκείνη την εποχή είχε επικρατήσει ως στερεότυπο.

Από το πρόσωπο… στα πόδια

Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, τόσο οι άνδρες, όσο και οι γυναίκες ξυρίζονταν εντελώς στο κεφάλι και φορούσαν περούκες.
Αργότερα η διαδικασία αποτρίχωσης δεν εφαρμόζονταν μόνο στο κεφάλι ή στο πρόσωπο, αλλά και στα πόδια.
Οι αρχαίες Αιγύπτιες ήταν οι πρώτες που χρησιμοποίησαν κερί για τον σκοπό αυτό.
Επίσης χρησιμοποιούσαν αποτριχωτικά σκευάσματα που ήταν φτιαγμένα από άμυλο, αρσενικό και ασβέστη.
Ο λόγος που οι Αιγύπτιοι επέμεναν τόσο στην αποτρίχωση ήταν το γεγονός ότι τη θεωρούσαν μέσο υγιεινής προστασίας από μολύνσεις, τις οποίες ευνοούσε το ζεστό κλίμα της ανατολής.

Αποτρίχωση από την Μικρά Ασία

Για να ευλογήσουμε και ολίγον… τα γένια μας – έστω κι αν μιλάμε για αποτρίχωση! -, την μέθοδο της αποτρίχωσης την εξέλιξαν ιδιαίτερα και οι μικρασιάτες.
Οι τελευταίοι χρησιμοποιούσαν μια μέθοδο που ονομάστηκε «sugaring» και συμπεριλάμβανε την εφαρμογή μιας φυσικής αλοιφής από λεμόνι και άλλα φυσικά συστατικά που είχαν ως βάση την ζάχαρη.
Ο ρόλος της ζάχαρης στην αλοιφή αυτή ήταν ιδιαίτερα σημαντικός, αφού εμπόδιζε την ανάπτυξη βακτηριδίων που ευνοούσε το ζεστό κλίμα της περιοχής.
Όπως αναφέρει η παράδοση, η μέθοδος αυτή στηρίζονταν σε γαμήλια τελετουργικά της Μικράς Ασίας, σύμφωνα με τα οποία την πρώτη νύχτα του γάμου τους, οι νύφες αφαιρούσαν τις τρίχες από όλο το σώμα εκτός από τα φρύδια και τα μαλλιά τους.
Μάλιστα γι’ αυτές το άτριχο σώμα ήταν όχι μόνο σύμβολο καθαριότητας, αλλά και σεβασμού προς τον σύζυγο.

Αποτρίχωση με …

Κάποιες φορές, η διαδικασία της αποτρίχωσης χρησιμοποιούσε και …ανορθόδοξες μεθόδους, όπως εκείνη που το 1711 καταγράφηκε σε βιβλίο της εποχής, με τον τίτλο «Curiosa Arcana».
Το οποίο πρότεινε στις γυναίκες για την δημιουργία αλοιφής αποτρίχωσης να χρησιμοποιήσουν…περιττώματα γάτας, εμποτισμένα σε ξύδι.

Το πρώτο ασφαλές ξυράφι

Το πρώτο ασφαλές ξυράφι για αποτρίχωση δημιουργήθηκε το 1762 από έναν Γάλλο κουρέα, τον Jean Jacks Perret.
Το συνέθετε μια μεταλλική λεπίδα τοποθετημένη κατά μήκος σε ένα κομμάτι μέταλλο, έτσι ώστε να προστατεύει το χέρι που το κρατάει.

Από τον Gillette στο Μ.Ι.Τ.

Το πρώτο ξυραφάκι που βγήκε σε μαζική παραγωγή ήταν αυτό που εφεύρε ο πωλητής King Gillette, το 1903.
Το 1915 δε, παρουσίασε ο ίδιος το πρώτο ξυράφι ειδικά για γυναίκες.
Για την δημιουργία μάλιστα των παραπάνω ξυραφιών συνεργάστηκε με τον Gillette το περίφημο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης, πιο γνωστό ως Μ.Ι.Τ.
Η συνέχεια ήταν καταιγιστική: Το 1931 ανακαλύφθηκε από τον Jacob Schick η ηλεκτρική ξυριστική μηχανή.
Και το 1940 εμφανίστηκε στην αγορά από την Remington, η πρώτη ηλεκτρική ξυριστική μηχανή ειδικά για γυναίκες.